Hierboven staat een foto met de Nederland verkwanselaars met de namen erbij op visite bij Klaus Schwab. De leugens en bedrog van de afgelopen weken in de kamer hebben maar een doel. Een zorgvuldig opgebouwd toneelstuk van Rutte VVD, Kaag D66 en Hoekstra CDA om snel formeren van een nieuw kabinet te voorkomen. Wilders PVV en Baudet FVD zijn in de val getrapt om de motie van Kaag en Hoekstra te steunen waardoor Rutte als president van haar huidige demissionair kabinet te blijven zitten. Nu kunnen de drie kopstukken Rutte, Kaag, Hoekstra blijven doorregeren en de bizarre maatregelen nemen en doorvoeren zonder enige controle van de 2e kamer en kan door het gecreëerde gewenste wantrouwen rond RUTTE waar men niet mee wil regeren eindeloos gerekt worden.

RUTTE HEEFT HET AL AANGEKONDIGT DOOR HEM DEMISSIONAIR TE MAKEN HEEFT HIJ EEN DITATORIALE POSITIE GEKREGENRUTTE IN DE GEDROOMDE FUNCTIE VAN ZICHZELF: DE ABSOLUTE DICTATOR VAN NEDERLAND

    Als Hans Vrijmoed geef ik zelfs een verklaring waarom een ​​toespraak van Poetin op het World Economic Form hier in Nederland ook gepubliceerd moet worden. Onze pers heeft haast helemaal niets over deze bijeenkomst geschreven laat staan ​​wat onze vijand Poetin denkt over het corrupte The Great Reset Klaus Schwab zootje .. Dan publiceer ik het maar. Het is algemeen bekent dat ik hier en daar goede contacten in Rusland heb. En je kunt betere een goede buur Rusland hebben dan een levensgevaarlijke verre vriend USA die een president als TRUMP hebben weggewerkt omdat hij geen oorlog is begonnen wat voor de 1% elite niet goed was, die tijd miste maar ook de vermindering van de wereldbevolking deed stopzetten. Het WEF dicteert de wereld en landen hun beleid te volgen gewoon ook met omkoping net als Bill Gates die het RIVM financiert en dat ongetwijfeld met steekpenningen van de leiders, zoals Leve Mark Rutte een wat soepeler naar de ondergang kan worden geleid. Wie is daar de voorzitter / leider bij WEF? Klaus Schwab die net zoals Bill Gates een stichting heeft  Schwab Foundation for Social Entrepreneurship Klaus Schwab behoort ook tot het 1% groepje op de wereld die zich onnoemelijk rijk heeft gemaakt door vals beheer van de wereld economische systemen. De man van The greate Reset. Wat inhoudt dat we nu met behulp van onze regeringen met naam in het rijke westen helemaal leeggestolen worden, ieder bezit naar de 1% elite gaat, we dan geen schulden meer hebben maar met een chip in onze nek of waar ook gecontroleerd en bestuurd worden. Het is een wonder maar daar lijkt de uitbraak covid-19 op het juiste moment te zijn uitgebroken waardoor men de economie letterlijk en makkelijk kan afbreken wat ook gebeurt.

 

Hoe ziet POETIN dat? Belangwekkend omdat Klaus Schwab als voorzitter de mening wilde weten van Poetin? Hieronder de toespraak waar Poetin.

Vladimir Poetin sprak tijdens een sessie van het Davos Agenda 2021 online forum, georganiseerd door het World Economisch Forum.

Schwab (zoals vertaald): Meneer de president! Welkom bij Davos Week. Rusland is een belangrijke wereldmacht met een lange traditie van deelname aan het World Economic Forum. Op dit historische moment opent zich een nieuwe kans voor de wereld om van een tijdperk van confrontatie naar een tijdperk van samenwerking te gaan. De kans om uw stem te horen, de stem van de president van de Russische Federatie, is erg belangrijk, vooral in een tijd waarin er veel verschillen zijn, verschillende benaderingen, een constructieve, eerlijke dialoog nodig is om onze gemeenschappelijke problemen op te lossen, om eruit te komen van het tijdperk van polarisatie en isolatie. Gisteren sprak u aan de telefoon met president Biden en stemde u ermee in het verdrag inzake strategische aanvalswapens te verlengen, en dit is een zeer positief historisch teken. COVID-19 heeft aangetoond dat we allemaal kwetsbaar en onderling afhankelijk zijn. En net als andere landen is Rusland zeker niet gespaard gebleven van de gevolgen van deze pandemie. En natuurlijk openen zich nieuwe kansen voor internationale samenwerking, die ons allemaal interesseert. Meneer de President, we zullen met belangstelling luisteren naar uw standpunt, het standpunt van Rusland, uw kijk op de huidige situatie, de situatie in de 21e eeuw. Wat moet er volgens jou gebeuren om ervoor te zorgen dat mensen overal in vrede en welvaart leven? we zullen met belangstelling luisteren naar uw standpunt, het standpunt van Rusland, uw kijk op de huidige situatie, de situatie in de 21e eeuw. Wat moet er volgens jou gebeuren om ervoor te zorgen dat mensen overal in vrede en welvaart leven? we zullen met belangstelling luisteren naar uw standpunt, het standpunt van Rusland, uw kijk op de huidige situatie, de situatie in de 21e eeuw. Wat moet er volgens jou gebeuren om ervoor te zorgen dat mensen overal in vrede en welvaart leven?

Meneer de president, de wereld wacht op uw toespraak.

Vladimir Putin: Beste meneer Schwab, beste Klaus! Beste collega’s!

Ik ben vaak in Davos geweest, naar evenementen georganiseerd door de heer Schwab, in de jaren 90. Klaus herinnerde zich net dat we elkaar in 1992 ontmoetten. Tijdens werk in St. Petersburg heb ik inderdaad mijn herhaaldelijk dit representatieve forum bezocht. Ik wil u bedanken voor het feit dat er vandaag de gelegenheid is om uw standpunt over te brengen aan de deskundige gemeenschap, die zich op dit wereldberoemde platform heeft verkregen dankzij de aanbieding van de heer Schwab. Allereerst, dames en heren, wil ik u allemaal welkom heten op het World Economic Forum.

Het is verheugend dat het forum dit jaar, ondanks de pandemie en ondanks alle beperkingen, zijn werk blijft doen. Hoewel het in een online formaat werkt, werkt het nog steeds en bood het de deelnemers de mogelijkheid om hun beoordelingen en prognoses uit te wisselen tijdens een open en vrije discussie, wat gedeeltelijk compenseert voor het gebrek aan directe communicatie tussen leiders van staten, vertegenwoordigers van het wereldbedrijf en het publiek dat heeft zich de afgelopen maanden opgebouwd. Dit is allemaal belangrijk nu we zo veel vragen moeten beantwoorden. Dit forum is het eerste in het begin van het derde decennium van de 21e eeuw en de meeste onderwerpen zijn natuurlijk gewijd aan ingrijpende veranderingen die op de planeet.

Het is inderdaad moeilijk om de fundamentele transformaties in de wereldeconomie, de politiek, het sociale leven en de technologie niet op te merken. De coronavirus-pandemie, die Klaus zojuist, die een serieuze uitdaging voor de hele mensheid is geworden, heeft alleen maar geleid tot langdurige tijdelijke, waarvoor de voorwaarden al lang geleden werden ingebouwd. De pandemie heeft de problemen en onevenwichtigheden die voorheen in de wereld waren opgebouwd, verergerd. Er is alle reden om te nemen dat er risico’s zijn op verdere groei van tegenstellingen. En dergelijke neigingen kunnen zich op bijna alle gebieden manifesteren.

Natuurlijk zijn er geen directe parallellen in de geschiedenis. Maar sommige experts – ik respecteer hun mening – vergelijken de huidige situatie met de jaren 30 van de vorige eeuw. U kunt het met een dergelijke situatie eens zijn, u kunt het niet eens zijn. Maar in veel opzichten, in termen van de schaal en de complexe, systemische aard van mogelijke en volgende bedreigingen, doen zich toch bepaalde analogieën voor. We zien een crisis van de vorige modellen en instrumenten van economische ontwikkeling. Versterken van sociale stratificatie: zowel mondiaal als in individuele landen. We hebben hier eerder over gesproken. Maar dit veroorzaakt vandaag op zijn beurt een scherpe polarisatie van de publieke opinies, veroorzaakt de groei van populisme, rechts en links radicalisme, andere extremen,

Dit alles heeft onvermijdelijk gevolgen voor de aard van de internationale betrekkingen, voorkomt er geen stabiliteit en voorspelbaarheid aan toe. Er is een verzwakking van internationale instellingen, regionale conflicten vermenigvuldigen zich en het veiligheidssysteem is ook vernederend. Klaus zojuist mijn gesprek van gisteren met de president van de Verenigde Staten en de verlenging van het Strategic Arms Limitation Treaty. Dit is beslist een stap in de goede richting. Niettemin zijn de tegenstellingen, zoals ze zeggen, in een spiraal verdraaid. Zoals u weet, veranderde het onvermogen en de onwil om dergelijke problemen in wezen in de twintigste eeuw op te lossen in een catastrofe van de Tweede Wereldoorlog. Natuurlijk is zo’n mondiaal “heet” conflict nu, naar ik hoop, in wezen onmogelijk. Ik hoop er echt op. Het zou het einde van de beschaving. Maar, ik herhaal, de situatie kan zich onvoorspelbaar en oncontroleerbaar ontwikkelen. Als er natuurlijk niets wordt gedaan om dit te voorkomen. De kans bestaat dat de wereldontwikkeling echt ineenstort, beladen met een strijd van allen tegen allen, met pogingen om urgente tegenstrijdigheden op te lossen door op zoek te gaan naar ‘interne’ en ‘externe’ vijanden, waarbij niet alleen dergelijke traditionele waarden worden bewaard. Als gezin, maar ook basisvrijheden, waaronder keuze en privacy. Ik zou hier opmerken dat de sociale en waar de crisis al aan het veranderen is, is in negatieve demografische gevolgen, waardoor de mensheid het risico loopt hele beschavende en culturele continenten te verliezen. ik herhaal, de situatie kan zich onvoorspelbaar en oncontroleerbaar ontwikkelen. Als er natuurlijk niets wordt gedaan om dit te voorkomen. De kans bestaat dat de wereldontwikkeling echt ineenstort, beladen met een strijd van allen tegen allen, met pogingen om urgente tegenstrijdigheden op te lossen door op zoek te gaan naar ‘interne’ en ‘externe’ vijanden, waarbij niet alleen dergelijke traditionele waarden worden bewaard. Als gezin, maar ook basisvrijheden, waaronder keuze en privacy. Ik zou hier opmerken dat de sociale en waar de crisis al aan het veranderen is, is in negatieve demografische gevolgen, waardoor de mensheid het risico loopt hele beschavende en culturele continenten te verliezen. ik herhaal, de situatie kan zich onvoorspelbaar en oncontroleerbaar ontwikkelen. Als er natuurlijk niets wordt gedaan om dit te voorkomen. De kans bestaat dat de wereldontwikkeling echt ineenstort, beladen met een strijd van allen tegen allen, met pogingen om urgente tegenstrijdigheden op te lossen door op zoek te gaan naar ‘interne’ en ‘externe’ vijanden, waarbij niet alleen dergelijke traditionele waarden worden bewaard. Als gezin, maar ook basisvrijheden, waaronder keuze en privacy. Ik zou hier opmerken dat de sociale en waar de crisis al aan het veranderen is, is in negatieve demografische gevolgen, waardoor de mensheid het risico loopt hele beschavende en culturele continenten te verliezen. Als er natuurlijk niets wordt gedaan om dit te voorkomen. De kans bestaat dat de wereldontwikkeling echt ineenstort, beladen met een strijd van allen tegen allen, met pogingen om urgente tegenstrijdigheden op te lossen door op zoek te gaan naar ‘interne’ en ‘externe’ vijanden, waarbij niet alleen dergelijke traditionele waarden worden bewaard. Als gezin, maar ook basisvrijheden, waaronder keuze en privacy. Ik zou hier opmerken dat de sociale en waar de crisis al aan het veranderen is, is in negatieve demografische gevolgen, waardoor de mensheid het risico loopt hele beschavende en culturele continenten te verliezen. Als er natuurlijk niets wordt gedaan om dit te voorkomen. De kans bestaat dat de wereldontwikkeling echt ineenstort, beladen met een strijd van allen tegen allen, met pogingen om urgente tegenstrijdigheden op te lossen door op zoek te gaan naar ‘interne’ en ‘externe’ vijanden, waarbij niet alleen dergelijke traditionele waarden worden bewaard. Als gezin, maar ook basisvrijheden, waaronder keuze en privacy. Ik zou hier opmerken dat de sociale en waar de crisis al aan het veranderen is, is in negatieve demografische gevolgen, waardoor de mensheid het risico loopt hele beschavende en culturele continenten te verliezen. met pogingen om urgente tegenigheden op te lossen door op zoek te gaan naar ‘interne’ en ‘externe’ vijanden, waarbij niet alleen dergelijke traditionele waarden worden genoemd. Als gezin, maar ook basisvrijheden, waaronder keuze en privacy. Ik zou hier opmerken dat de sociale en waar de crisis al aan het veranderen is, is in negatieve demografische gevolgen, waardoor de mensheid het risico loopt hele beschavende en culturele continenten te verliezen. met pogingen om urgente tegenigheden op te lossen door op zoek te gaan naar ‘interne’ en ‘externe’ vijanden, waarbij niet alleen dergelijke traditionele waarden worden genoemd. Als gezin, maar ook basisvrijheden, waaronder keuze en privacy. Ik zou hier opmerken dat de sociale en waar de crisis al aan het veranderen is, is in negatieve demografische gevolgen, waardoor de mensheid het risico loopt hele beschavende en culturele continenten te verliezen.

Onze democratische verantwoordelijkheid is vandaag om een ​​mooie vooruitzicht, dat eruitziet als een donkere dystonie, te vermijden om te zorgen voor ontwikkeling langs een ander, positief, harmonieus en creatief traject. En in dit zal ik dieper ingaan op de persoonlijke horloge waarmee de wereldgemeenschap naar mijn mening nu wordt aangepast. De eerste is sociaaleconomisch. Ja, te oordelen naar de statistieken, zelfs ondanks de diepe crises van 2008 en 2020, kan de periode van de afgelopen veertig jaar of zelfs super succesvol worden genoemd voor de wereldeconomie. Sinds 1980 is het mondiale BBP per hoofd van de bevolking in reële koopkrachtpariteit verdubbeld. Dit is beslist een positieve indicator.

Globalisering en inwendige groei geleid tot een sterk herstel in ontwikkelingslanden, waardoor meer dan een miljard mensen uit de armoede zijn gehaald. Dus als we uitgaan van het inkomensniveau van $ 5,5 per persoon per dag, dan is volgens de Wereldbank in China bijvoorbeeld het aantal mensen met een lager inkomen gedaald van 1,1 miljard in 1990 tot minder dan 300 miljoen in de afgelopen jaren. Dit is absoluut het succes van China. En in Rusland van 64 miljoen mensen in 1999 tot ongeveer 5 miljoen nu. En volgens ons is dit trouwens ook een beweging voorwaarts in ons land in een handige richting. Toch is de meest gestelde vraag, waarop het antwoord in veel opzichten inzicht geeft in de huidige problemen, wat de aard was van een dergelijke groei, het grootste voordeel uit heeft gehaald. Zoals ik al zei, profiteerden ontwikkelingslanden natuurlijk veel van de groeiende vraag naar hun traditionele en zelfs nieuwe producten. Deze integratie in de wereldeconomie heeft echter meer opgeleverd dan alleen banen en exportopbrengsten. Maar ook maatschappelijke kosten. Waar zit het met de ontwikkelde economieën, waar het gemiddelde welvaartniveau veel hoger is? Hoe paradoxaal het ook mag klinken, de problemen van stratificatie bleken hier, in ontwikkelde landen, nog dieper te zijn. Dus, volgens de Wereldbank, als met een inkomen van minder dan $ 5,5 per dag in de Verenigde Staten van Amerika, bijvoorbeeld 3,6 miljoen mensen in 2000 leefden, dan zijn er in 2016 al 5,6 miljoen mensen. profiteerden ontwikkelingslanden natuurlijk veel van de vraag naar hun traditionele en nieuwe producten. Deze integratie in de wereldeconomie heeft echter meer opgeleverd dan alleen banen en exportopbrengsten. Maar ook maatschappelijke kosten. Waar zit het met de ontwikkelde economieën, waar het gemiddelde welvaartniveau veel hoger is? Hoe paradoxaal het ook mag klinken, de problemen van stratificatie bleken hier, in ontwikkelde landen, nog dieper te zijn. Dus, volgens de Wereldbank, als met een inkomen van minder dan $ 5,5 per dag in de Verenigde Staten van Amerika, bijvoorbeeld 3,6 miljoen mensen in 2000 leefden, dan zijn er in 2016 al 5,6 miljoen mensen. profiteerden ontwikkelingslanden natuurlijk veel van de vraag naar hun traditionele en nieuwe producten. Deze integratie in de wereldeconomie heeft echter meer opgeleverd dan alleen banen en exportopbrengsten. Maar ook maatschappelijke kosten. Waar zit het met de ontwikkelde economieën, waar het gemiddelde welvaartniveau veel hoger is? Hoe paradoxaal het ook mag klinken, de problemen van stratificatie bleken hier, in ontwikkelde landen, nog dieper te zijn. Dus, volgens de Wereldbank, als met een inkomen van minder dan $ 5,5 per dag in de Verenigde Staten van Amerika, bijvoorbeeld 3,6 miljoen mensen in 2000 leefden, dan zijn er in 2016 al 5,6 miljoen mensen. Deze integratie in de wereldeconomie heeft echter meer opgeleverd dan alleen banen en exportopbrengsten. Maar ook maatschappelijke kosten. Waar zit het met de ontwikkelde economieën, waar het gemiddelde welvaartniveau veel hoger is? Hoe paradoxaal het ook mag klinken, de problemen van stratificatie bleken hier, in ontwikkelde landen, nog dieper te zijn. Dus, volgens de Wereldbank, als met een inkomen van minder dan $ 5,5 per dag in de Verenigde Staten van Amerika, bijvoorbeeld 3,6 miljoen mensen in 2000 leefden, dan zijn er in 2016 al 5,6 miljoen mensen. Deze integratie in de wereldeconomie heeft echter meer opgeleverd dan alleen banen en exportopbrengsten. Maar ook maatschappelijke kosten. Waar zit het met de ontwikkelde economieën, waar het gemiddelde welvaartniveau veel hoger is? Hoe paradoxaal het ook mag klinken, de problemen van stratificatie bleken hier, in ontwikkelde landen, nog dieper te zijn. Dus, volgens de Wereldbank, als met een inkomen van minder dan $ 5,5 per dag in de Verenigde Staten van Amerika, bijvoorbeeld 3,6 miljoen mensen in 2000 leefden, dan zijn er in 2016 al 5,6 miljoen mensen. waar het gemiddelde welvaartniveau veel hoger is? Hoe paradoxaal het ook mag klinken, de problemen van stratificatie bleken hier, in ontwikkelde landen, nog dieper te zijn. Dus, volgens de Wereldbank, als met een inkomen van minder dan $ 5,5 per dag in de Verenigde Staten van Amerika, bijvoorbeeld 3,6 miljoen mensen in 2000 leefden, dan zijn er in 2016 al 5,6 miljoen mensen. waar het gemiddelde welvaartniveau veel hoger is? Hoe paradoxaal het ook mag klinken, de problemen van stratificatie bleken hier, in ontwikkelde landen, nog dieper te zijn. Dus, volgens de Wereldbank, als met een inkomen van minder dan $ 5,5 per dag in de Verenigde Staten van Amerika, bijvoorbeeld 3,6 miljoen mensen in 2000 leefden, dan zijn er in 2016 al 5,6 miljoen mensen.

In dezelfde periode globalisering tot een aanzienlijke stijging van de winsten van grote multinationals, voornamelijk Amerikaanse en Europese bedrijven. In termen van hamburgers is de trend in de ontwikkelde economieën van Europa overigens dezelfde als in de Verenigde Staten. Maar nogmaals, in termen van bedrijfswinsten, wie kreeg de inkomsten? Het antwoord is bekend, het is duidelijk – voor één procent van de bevolking. Wat is er gebeurd in de levens van andere mensen? In een aantal ontwikkelde landen zijn de inkomens van meer dan de helft van de burgers in reële termen de afgelopen jaar gestagneerd en niet gestegen. Maar de kosten van onderwijs en gezondheidszorg zijn gestegen. En weet je hoeveel? Drie keer. Dat wil zeggen, miljoenen mensen, zelfs in rijke landen, zien geen vooruitzicht op een verhoging van hun inkomen. Tegelijkertijd hebben ze te maken met problemen, hoe ze zichzelf en hun ouders gezond kunnen houden, hoe ze kwaliteitsvol onderwijs kunnen bieden aan kinderen. Een enorme massa mensen hoopt zich ook op, die in feite niet opgeëist blijken te zijn. Dus volgens de Internationale Arbeidsorganisatie studeerden in 2019 21 procent, ofwel 267 miljoen jongeren in de wereld nergens en werkten nergens. En zelfs onder werkende mensen (hier is een interessante indicator, interessante cijfers), zelfs onder werkende mensen leeft 30 met een procent inkomen van minder dan 3,2 US dollar per dag tegen koopkrachtpariteit. Vere onevenwichtigheden in de mondiale sociaaleconomische ontwikkeling waren een direct gevolg van het beleid van de jaren tachtig en werden vaak op een vulgaire en dogmatische manier uitgevoerd. Dit beleid was gebaseerd op de “Washington Consensus”. Met zijn ongeschreven regels, waarbij prioriteit wordt gegeven aan de groei van de economie op basis van particuliere schulden in de context van deregulering en lage belastingen voor de rijken en bedrijven.

Zoals ik al zei, heeft de pandemie van het coronavirus deze problemen alleen maar verergerd. Vorig jaar was de achteruitgang van de wereldeconomie de grootste sinds de Tweede Wereldoorlog. De verliezen op de arbeidsmarkt in juli waren gelijk aan bijna 500 miljoen banen. Ja, tegen het einde van het jaar was de helft daarvan. Toch zijn dit bijna 250 miljoen verloren banen. Dit is een groot en zeer verontrustend cijfer. Alleen al in de eerste negen maanden van vorig jaar het verlies aan arbeidsinkomen wereldwijd $ 3,5 biljoen. En dit cijfer blijft groeien. Dit betekent dat ook de sociale spanningen in de samenleving toenemen. Tegelijkertijd is herstel na de crisis niet eenvoudig. Als het probleem 20-30 jaar geleden had kunnen worden opgelost door het stimuleren van macro-economisch beleid (ze doen dit trouwens de hele tijd), zijn dergelijke mechanismen vandaag de dag in feite uitgeput en werken ze niet. Hun middelen zijn praktisch uitgeput. Dit zijn niet mijn ongegronde uitspraken. Schattingen van het IMF Volgens de totale schuld van de publieke en private sector dus bijna 200 procent van het mondiale bbp. En in sommige economieën verbond het meer dan 300 procent van het nationale bbp. Tegelijkertijd zijn de rentetarieven in ontwikkelde landen algemeen nihil. En in belangrijke ontwikkelingslanden – op historische minimale niveaus. En in sommige economieën verbond het meer dan 300 procent van het nationale bbp. Tegelijkertijd zijn de rentetarieven in ontwikkelde landen algemeen nihil. En in belangrijke ontwikkelingslanden – op historische minimale niveaus. En in sommige economieën verbond het meer dan 300 procent van het nationale bbp. Tegelijkertijd zijn de rentetarieven in ontwikkelde landen algemeen nihil. En in belangrijke ontwikkelingslanden – op historische minimale niveaus.

Dit alles maakt het stimuleren van de economie met traditionele instrumenten door het verhogen van de particuliere kredietverlening praktisch. De kwantitatieve versoepeling, die de ‘zeepbel’ van de waarde van financiële activa alleen maar doet toenemende en opblazen, leidt tot verdere stratificatie in de samenleving. En de huidige kloof tussen de ‘echte’ en ‘virtuele’ economie (vertegenwoordigers van de echte sector van de economie uit veel landen van de wereld vertellen me hier vaak over, en ik denk dat de deelnemers aan de bijeenkomst van vandaag uit zaken zullen het ook met mij eens zijn) vormt een reële bedreiging en is beladen met ernstige, onvoorspelbare schokken. Bepaalde hoop dat het mogelijk zal zijn om het vorige groeimodel te “resetten”, verband met snelle ontwikkeling. Inderdaad, de afgelopen 20 jaar hebben de basis gelegd voor de vierde industriële revolutie, die is gebaseerd op het wijdverbreide gebruik van kunstmatige intelligentie, geautomatiseerde en robotachtige oplossingen. De pandemie van het coronavirus heeft dergelijke ontwikkelingen en hun acceptatie enorm versneld. Dit proces geeft aanleiding tot nieuwe lichamelijke, allereerst bedoel ik de arbeidsmarkt. Dit betekent dat veel mensen zonder effectief optreden van de overheid het risico lopen werkloos te worden. Bovendien is dit vaak de middenklasse. En dit is het fundament van elke moderne samenleving. die is gebaseerd op het wijdverbreide gebruik van kunstmatige intelligentie, geautomatiseerde en robotachtige oplossingen. De pandemie van het coronavirus heeft dergelijke ontwikkelingen en hun acceptatie enorm versneld. Dit proces geeft aanleiding tot nieuwe lichamelijke, allereerst bedoel ik de arbeidsmarkt. Dit betekent dat veel mensen zonder effectief optreden van de overheid het risico lopen werkloos te worden. Bovendien is dit vaak de middenklasse. En dit is het fundament van elke moderne samenleving. die is gebaseerd op het wijdverbreide gebruik van kunstmatige intelligentie, geautomatiseerde en robotachtige oplossingen. De pandemie van het coronavirus heeft dergelijke ontwikkelingen en hun acceptatie enorm versneld. Dit proces geeft aanleiding tot nieuwe lichamelijke, allereerst bedoel ik de arbeidsmarkt. Dit betekent dat veel mensen zonder effectief optreden van de overheid het risico lopen werkloos te worden. Bovendien is dit vaak de middenklasse. En dit is het fundament van elke moderne samenleving. Dit betekent dat veel mensen zonder effectief optreden van de overheid het risico lopen werkloos te worden. Bovendien is dit vaak de middenklasse. En dit is het fundament van elke moderne samenleving. Dit betekent dat veel mensen zonder effectief optreden van de overheid het risico lopen werkloos te worden. Bovendien is dit vaak de middenklasse. En dit is het fundament van elke moderne samenleving.

En in dit opzicht over de tweede fundamentele uitdaging van het komende decennium: de sociaal-politieke. De groei van economische problemen en ongelijkheid splitsing van de samenleving op en sociale, raciale en nationale onverdraagzaamheid, en dergelijke spanning breekt zelfs uit in landen met ogenschijnlijk als burgerlijke en democratische instellingen die zijn ontworpen om dergelijke verschijnselen en excessen glad te strijken en uit te roeien . Systemische sociaaleconomische problemen geven aanleiding tot een openbare onvrede dat het speciale aandacht vereist, vereist dat deze problemen in wezen worden opgelost. De gevaarlijke illusie dat ze, zoals ze zeggen, kunnen worden genegeerd, gepasseerd, in het nauw gedreven, is beladen met ernstige gevolgen. In dat geval zal de samenleving zowel politiek als sociaal nog steeds verdeeld zijn. Omdat de redenen voor ontevredenheid van mensen eigenlijk niet in sommige speculatieve zaken liggen, maar in echte problemen die iedereen aangaan, ongeacht welke opvattingen, ook politieke, houdt een persoon zich echt niet aan. Van hoe hij denkt dat hij plakken blijft. Echte problemen zorgen echter voor onvrede.

Ik zal nog een fundamenteel punt noemen. Moderne vooral en vooral digitale giganten zijn een steeds belangrijkere rol gaan spelen in het leven van de samenleving. Nu wordt daar veel over gesproken, vooral in relatie tot de gebeurtenissen die tijdens de verkiezingscampagne in de Verenigde Staten hebben. En dit zijn niet langer enkele enkele economische reuzen, in sommige gebieden concurreren ze de facto met staten. Hun publiek wordtat op miljarden gebruikers die een deel van hun leven in deze ecosystemen doorbrengen. Vanuit het standpunt van de bedrijven zelf is hun monopolypositie optimaal voor het organiseren van de onderneming. Misschien is dat zo, maar de samenleving heeft een vraag: in hoeverre komt zo ‘ n monopolie precies met publieke belangen? Waar ligt de grens tussen succesvol wereldwijd zakendoen, veelgevraagde diensten en diensten, de consolidatie van big data en pogingen om naar eigen goeddunken de samenleving grofweg te beheren, legitieme democratische instellingen te vervangen, in feite het natuurlijke recht van een persoon om voor zichzelf te beslissen hoe te leven, wat te kiezen, welke positie vrijelijk uit te drukken? We hebben dit allemaal alleen in de Verenigde Staten gezien, en iedereen begrijpt waar ik het nu over heb. Ik ben er zeker van dat de overgrote gros van de mensen deze positie deelt, ook bot die vandaag met ons aan het evenement. de consolidatie van big data en pogingen om naar eigen goeddunken de samenleving grofweg te beheren, legitieme democratische instellingen te vervangen, in feite het natuurlijke recht van een persoon om voor zichzelf te beslissen hoe te leven, wat te kiezen, welke positie vrijelijk uit te drukken ? We hebben dit allemaal alleen in de Verenigde Staten gezien, en iedereen begrijpt waar ik het nu over heb. Ik ben er zeker van dat de overgrote gros van de mensen deze positie deelt, ook bot die vandaag met ons aan het evenement. de consolidatie van big data en pogingen om naar eigen goeddunken de samenleving grofweg te beheren, legitieme democratische instellingen te vervangen, in feite het natuurlijke recht van een persoon om voor zichzelf te beslissen hoe te leven, wat te kiezen, welke positie vrijelijk uit te drukken ? We hebben dit allemaal alleen in de Verenigde Staten gezien, en iedereen begrijpt waar ik het nu over heb. Ik ben er zeker van dat de overgrote gros van de mensen deze positie deelt, ook bot die vandaag met ons aan het evenement.

En tot slot is de derde uitdaging, of beter gezegd de duidelijke dreiging waarmee we in het komende decennium te maken kunnen krijgen, de verdere verergering van het hele scala aan internationale problemen. Onopgeloste en groeiende interne sociaaleconomische problemen kunnen mensen onderdompelen aanzetten om iemand te zoeken die de schuld van alle problemen kan geven en de irritatie van hun burgers om te buigen. En we kunnen dit al zien, we voelen dat de mate van buitenlands beleid, propagandaretoriek groeit. Verwacht mag worden dat de aard van praktische acties ook agressiever zal worden, inclusief druk op die landen die het niet eens zijn met de rol van gehoorzame gecontroleerde satellieten, het gebruik van handelsbelemmeringen, onwettige sancties en beperkingen op de financiële, elektronische, en informatiesferen. Zo ‘ n spel zonder regels vergroot de risico’s van eenzijdig gebruik van militair geweld – dat wil zeggen het gevaar, het gebruik van geweld onder een of ander vergezocht voorwendsel – kritisch. Dit vergroot de kans op nieuwe “hot spots” op onze planeet. Dit is alles wat ons alleen maar zorgen baart.Tegelijkertijd, beste forumdeelnemers, moeten we, ondanks zo’n wirwar van tegenstellingen en persoonlijke, zeker een positieve kijk op de toekomst niet verliezen, we moeten ons blijven inzetten voor een creatieve agenda. Het zou naïef zijn om een ​​soort universele wonderbaarlijke recepten voor te stellen om de aangegeven problemen op te lossen. Maar we moeten zeker proberen om benaderingen uit te werken,

Ik wil nogmaals mijn stelling benadrukken: de fundamentele reden voor de instabiliteit van de mondiale ontwikkeling zijn grotendeels de opeenstapeling van sociaaleconomische problemen. Daarom is de juiste vraag vandaag hoe een logica van acties kan worden opgebouwd om niet alleen snel de mondiale en nationale economieën te herstellen die getroffen door de gevolgen van de industriële pandemie, maar om ervoor te zorgen dat een korte termijn precies duurzaam is en heeft een hoogwaardige structuur die de laatste van sociale onevenwichtigheden helpt te overwinnen. Rekening houdend met de reeds genoemde beperkingen, zal het macro-economische beleid voor de verdere ontwikkeling van de economie gebaseerd zijn op fiscale prikkels, en de sleutelrol zal worden gespeeld door staatsbegrotingen en centrale banken. In ontwikkelde landen en in sommige ontwikkelingslanden zien we dergelijke trends zelfs al. Het vergroten van de rol van staten in de sociaaleconomische sfeer op nationaal niveau vereist meer verantwoordelijkheid, nauwe interstatelijke interactie en op de mondiale agenda. Oproepen voor inclusieve groei, voor het creëren van voorwaarden voor het bereiken van een fatsoenlijke levensstandaard voor, wordt voortdurend gehoord op verschillende internationale fora. Dit is allemaal correct, ons besluit werk wordt in de aanbevolen richting overwogen. Het vergroten van de rol van staten in de sociaaleconomische sfeer op nationaal niveau vereist meer verantwoordelijkheid, nauwe interstatelijke interactie en op de mondiale agenda. Oproepen voor inclusieve groei, voor het creëren van voorwaarden voor het bereiken van een fatsoenlijke levensstandaard voor, wordt voortdurend gehoord op verschillende internationale fora. Dit is allemaal correct, ons besluit werk wordt in de aanbevolen richting overwogen. Het vergroten van de rol van staten in de sociaaleconomische sfeer op nationaal niveau vereist meer verantwoordelijkheid, nauwe interstatelijke interactie en op de mondiale agenda. Oproepen voor inclusieve groei, voor het creëren van voorwaarden voor het bereiken van een fatsoenlijke levensstandaard voor, wordt voortdurend gehoord op verschillende internationale fora. Dit is allemaal correct, ons besluit werk wordt in de aanbevolen richting overwogen.

Het is absoluut duidelijk dat de wereld niet het pad kan volgen om een ​​economie op te bouwen die werkt voor een miljoen mensen of zelfs maar voor een “gouden miljard”. Het is gewoon een destructieve houding. Dit model is per definitie instabiel. Recente gebeurtenissen, waaronder de migratiecrises, hebben dit opnieuw bevestigd. Nu is het belangrijk om van een algemene van economische ontwikkeling van verschillende landen en regio’s van de planeet te bereiken. Dan zullen er geen migratiecrises zijn. De betekenissen en accenten van een voorstel beleid dat is ontworpen om een ​​duurzame en harmonieuze ontwikkeling te garanderen, zijn duidelijk. Wat is het? Dit is het creëren van nieuwe kansen voor iedereen, voorwaarden voor de ontwikkeling en realisatie van iemands potentieel, ongeacht waar hij is geboren en woont. En hier zal ik vier hoofdp persoonlijke schetsen. Hoe zie ik ze als prioriteiten. Misschien zeg ik niets origineels. Niettemin, altijd Klaus Rusland heeft toegestaan ​​mijn standpunt kenbaar te maken, ik dat zeker doen.

Eerste. Een persoon moet een comfortabele leefomgeving hebben. Dit zijn huisvesting en toegankelijke infrastructuur: vervoer, energie, nutsvoorzieningen. En natuurlijk mag het welzijn van het milieu nooit worden vergeten.

Tweede. Iemand moet er zeker van zijn dat hij een baan zal hebben die een gestaag groeiend inkomen en bij een passende een echte levensstandaard zal opleveren. Hij moet zijn leven toegang hebben tot effectieve leermechanismen, vandaag is het absoluut noodzakelijk, zodat hij zich kan ontwikkelen en zijn carrière kan opbouwen en na voltooiing een fatsoenlijk pensioen en sociaal pakket kan ontvangen.

Derde. Een persoon moet er zeker van zijn dat hij hoogwaardige, effectieve medische zorg krijgt wanneer dat nodig is, dat het gezondheidszorgsysteem hem in ieder geval toegang tot het moderne niveau van diensten krijgt.

Vierde. Ongeacht het gezinsinkomen moeten kinderen fatsoenlijk onderwijs kunnen krijgen en hun kunnen moeten kunnen ontplooien. Elk soort heeft dit potentieel.

Dit is de enige manier om de meest effectieve ontwikkeling van de moderne economie te zorgen. Een economie waarin mensen geen middel zijn, maar een doel. En alleen die landen die vooruitgang kunnen boeken op de vier geschetste gebieden, maar alleen die landen die vooruitgang kunnen boeken op ten minste deze vier gebieden zullen voor duurzame en inclusieve ontwikkeling. Het zijn deze benaderingen die ten grondslag liggen aan de strategie die mijn land, Rusland, ook ten uitvoer legt. Onze prioriteiten zijn opgebouwd rond een persoon, zijn gezin, gericht op demografische ontwikkeling en het rode van mensen, het verbeteren van het welzijn van mensen en het beschermen van hun gezondheid. We werken aan het creëren van voorwaarden voor fatsoenlijk en effectief werk en succesvol ondernemerschap, om te zorgen voor digitale transformatie als basis voor de toekomstige orde van het hele land, en niet voor een kleine groep bedrijven. We willen de komende jaren aan een stimulerend begrotingsbeleid.

Bij het bereiken van onze nationale ontwikkelingsdoelen staan ​​we open voor de breedste internationale samenwerking en hebben we vertrouwen in dat samenwerking op de mondiale sociaaleconomische agenda een positieve impact zou hebben op de algemene sfeer in wereldaangelegenheden, en dat onderlinge afhankelijkheid bij het oplossen van acute actuele problemen wederzijdse vertrouwen, wat nu bijzonder belangrijk en vooral relevant is. Het is duidelijk dat het tijdperk dat wordt geassocieerd met pogingen om een ​​gecentraliseerde, unipolaire wereldorde op te bouwen, dit tijdperk voorbij is. Eigenlijk is het niet begonnen. Er werd alleen een poging gedaan in deze richting. Maar dat is al voorbij. Zo’n monopolie was eenvoudigweg in tegenspraak met de culturele, historische diversiteit van onze beschaving. De realiteit is dat er werkelijk verschillende ontwikkelingscentra in de wereld zijn ontstaan ​​en zijn verklaard, met hun eigen onderscheidende modellen, politieke systemen en sociale instellingen. En vandaag is het buitengewoon belangrijk om mechanismen te bouwen om hun belangen te coördineren, zodat diversiteit, natuurlijke concurrentie tussen ontwikkelingspolen niet verandert in anarchie, een reeks aanhoudende conflicten. Hiervoor zullen we onder meer moeten werken aan het versterken en ontwikkelen van universele instellingen, die een bijzondere verantwoordelijkheid dragen voor het ontwikkelen van stabiliteit en veiligheid in de wereld, voor het ontwikkelen van gedragsregels in de wereldeconomie en in de handel. politieke systemen en sociale instellingen. En vandaag is het buitengewoon belangrijk om mechanismen te bouwen om hun belangen te coördineren, zodat diversiteit, natuurlijke concurrentie tussen ontwikkelingspolen niet verandert in anarchie, een reeks aanhoudende conflicten. Hiervoor zullen we onder meer moeten werken aan het versterken en ontwikkelen van universele instellingen, die een bijzondere verantwoordelijkheid dragen voor het ontwikkelen van stabiliteit en veiligheid in de wereld, voor het ontwikkelen van gedragsregels in de wereldeconomie en in de handel. politieke systemen en sociale instellingen. En vandaag is het buitengewoon belangrijk om mechanismen te bouwen om hun belangen te coördineren, zodat diversiteit, natuurlijke concurrentie tussen ontwikkelingspolen niet verandert in anarchie, een reeks aanhoudende conflicten. Hiervoor zullen we onder meer moeten werken aan het versterken en ontwikkelen van universele instellingen, die een bijzondere verantwoordelijkheid dragen voor het ontwikkelen van stabiliteit en veiligheid in de wereld, voor het ontwikkelen van gedragsregels in de wereldeconomie en in de handel.

Ik heb al meer dan eens dat veel van deze instellingen vandaag de dag verre van de beste tijden doormaken. We praten daar constant over verschillende toppen. Deze instellingen zijn natuurlijk in een ander tijdperk opgericht, dit is begrijpelijk. En het kan voor hen zelfs objectief moeilijk zijn om op de kwestie van vandaag te reageren. Maar – ik zou willen benadrukken – dit is eigenlijk geen reden om ze te weigeren zonder er iets voor terug te geven. Bovendien hebben deze structuren een unieke ervaring en een groot, grotendeels ongerealiseerd potentieel. En het moet zeker worden aangepast aan de moderne realiteit. Maar het is te vroeg om geschiedenis in de vuilnisbak te gooien. Je moet ermee werken, het gebruiken.

Daarnaast is het natuurlijk belangrijk om nieuwe, aanvullende vormen van interactie te gebruiken. Ik heb het hier over een fenomeen als multilateralisme. Het kan natuurlijk ook op verschillende manieren worden gewaardeerd, op zijn eigen manier. Of als het doorzetten van hun belangen, een schijn van legitimiteit geven aan eenzijdige acties terwijl anderen alleen maar goedkeurend kunnen knikken. Of het is een echte eenwording van de beoordeling van soevereine staten om specifieke problemen op te lossen in het algemeen belang. In dit geval kunnen we praten over de regulering van regionale conflicten, en over de vorming van allianties, en over vele andere gebieden, waaronder de vorming van grensoverschrijdenderijdend transport, energiecorridors, enzovoort.

Beste vrienden, dames en heren!

U begrijpt, er is hier een heel breed terrein voor samenwerking. Deze veelzijdige benaderingen werken. De praktijk leert dat ze werken. Ik herinner u eraan dat Rusland, Iran en Turkije in het kader van bijvoorbeeld het Astana-maat veel doen om de situatie in Syrië te stabiliseren en nu helpen een politieke dialoog in dit land tot stand te brengen. Samen met andere landen natuurlijk. We doen het samen. En in het algemeen, niet zonder succes, wil ik dit benadrukken. Rusland heeft bijvoorbeeld actieve bemiddelingspogingen ondernomen om een ​​einde te maken aan het gewapende conflict in de regio Nagorno-Karabach, waarbij de volkeren en staten die dicht bij ons staan ​​- Azerbeidzjan en Armenië – betrokken waren. Tegelijkertijd hebben we geprobeerd de mogelijke oplossingen te volgen die zijn bereikt in de OVSE-groep van Minsk, in het bijzonder tussen haar covoorzitters – Rusland, de Verenigde Staten en Frankrijk. Dit is ook een heel goed voorbeeld van samenwerking. Zoals u weet, is in november een trilaterale verklaring van Rusland, Azerbeidzjan en Armenië ondertekend. En het is belangrijk dat het in grote lijnen consequent wordt geïmplementeerd. Het bloedvergieten werd gestopt. Het is heel belangrijk. Ze slaagden erin het bloedvergieten te stoppen, een volledig staakt-het-vuren te bereiken en het stabilisatieproces te starten. Het is heel belangrijk. Ze slaagden erin het bloedvergieten te stoppen, een volledig staakt-het-vuren te bereiken en het stabilisatieproces te starten. Het is heel belangrijk. Ze slaagden erin het bloedvergieten te stoppen, een volledig staakt-het-vuren te bereiken en het stabilisatieproces te starten.

Nu staan ​​de internationale gemeenschap en ongetwijfeld de landen die betrokken zijn bij het oplossen van de crisis voor de taak om de getroffen gebieden te helpen bij het oplossen van humanitaire problemen in verband met de terugkeer van vluchtelingen, met het herstel van vernietigde infrastructuur, bescherming en herstel van historische, religieuze en culturele monumenten. Tegelijkertijd zijn er natuurlijk problemen die alle staten zonder uitzondering aangaan. Een voorbeeld hiervan is samenwerking bij het onderzoek naar coronavirusinfectie en de bestrijding daarvan. Onlangs zijn er verschillende soorten van deze gevaarlijke ziekte verschenen. En de wereldgemeenschap zou voorwaarden moeten scheppen voor wetenschappers en specialisten om samen te begrijpen waarom en hoe, bijvoorbeeld, de mutatie van coronavirus, hoe verschillende stammen van elkaar verschillen. En natuurlijk is het noodzakelijk om de beschrijving van de hele wereld te coördineren, waartoe de secretaris-generaal van de VN dringt, waartoe we niet zo lang geleden op de G20-top hebben gesproken, het is noodzakelijk om de vergelijking van de hele wereld te verenigen en te coördineren. in de strijd tegen de verspreiding Of een ander voorbeeld. Ik zou willen wijzen op de rol van Rusland, Saudi-Arabië en de Verenigde Staten van Amerika, en een aantal andere landen bij het stabiliseren van de wereldenergiemarkt. Dit formaat is een productief voorbeeld geworden van interactie tussen staten met verschillende, soms zelfs volledig tegengestelde beoordelingen van mondiale processen, met hun eigen wereldbeschouwelijke posities. van de ziekte en het vergroten van de beschikbaarheid van de vaccins die nu zo nodig zijn tegen het coronavirus … Het is noodzakelijk om hulp te bieden aan die staten die nodig hebben, inclusief Afrikaanse. Ik bedoel het verhogen van het aantal testen en vaccinaties. We zien dat massale vaccinatie tegenwoordig in de eerste plaats beschikbaar is voor burgers van ontwikkelde landen. Terwijl miljoenen miljoenen mensen op de planeet zelfs geen hoop hebben op een dergelijke bescherming. In de praktijk kan een dergelijke ongelijkheid een algemene bedreiging gebruiken, omdat, en het is algemeen bekend, het is al vaak gezegd, de epidemie zal aanslepen en de ongecontroleerde brandpunten ervan zullen aanhouden. Het kent geen grenzen. We hebben dit al vaak gezegd, de epidemie zal zich voortslepen, haar ongecontroleerde brandpunten zullen bestaan. Het kent geen grenzen. We hebben dit al vaak gezegd, de epidemie zal zich voortslepen, haar ongecontroleerde brandpunten zullen bestaan. Het kent geen grenzen.

Er zijn geen grenzen voor infecties en pandemieën. Daarom moeten we verminderen uit de huidige situatie, de ontwikkeling van dergelijke situaties. Een ander belangrijk gebied waar coördinatie van ons werk nodig is in feite, coördinatie van het werk van de hele wereldgemeenschap, is het behoud van het klimaat en de natuur van onze planeet. Ik zal hier ook niets nieuws zeggen. Alleen samen kunnen we vooruitgang boeken bij het oplossen van ernstige problemen als opwarming van de aarde, krimpende bosbestanden, verlies van biodiversiteit, verloren afval, plastic vervuiling van de oceaan, enzovoort,

Beste forumdeelnemers! Lieve vrienden!

We weten allemaal dat concurrentie, rivaliteit tussen landen in de wereldgeschiedenis niet is gestopt, niet stopt en nooit zal stoppen. En tegenstrijdigheden, een botsing van belangen, is in feite ook iets natuurlijks voor zo’n complex organisme als de menselijke beschaving. Op kritieke momenten was dit echter geen belemmering, maar integendeel, het moedigde hen aan om hun krachten te bundelen op de, echt noodlottige gebieden. En het lijkt mij dat het nu precies zo’n periode is. Het is erg belangrijk om de situatie eerlijk te beoordelen, niet te focussen op denkbeeldige, maar op echte mondiale problemen, op het elimineren van onevenwichtigheden die cruciaal zijn voor de hele wereldgemeenschap. En dan, ik ben er zeker van dat we in staat zullen zijn om succes te boeken,

Dit is waar ik mijn toespraak zou beëindigen en ik wil u bedanken voor uw geduld en aandacht.

Hartelijk dankbaar.

Kirill Schwab: Hartelijk dank, meneer de president.

Veel van de vragen die u heeft gesteld, maken zeker deel uit van onze discussie deze week. Naast presentaties organiseren we ook het werk van doelgroepen. Afgezien van ontwikkelingslanden, we hebben het over het ontwikkelen van vaardigheden voor toekomstige generaties.

Meneer de President, we zijn klaar voor de discussie die zal volgen, maar ik heb een korte vraag. Dit is een kwestie die we bespraken toen ik u 14 maanden geleden in St. Petersburg ontmoeting. Hoe ziet u de betrekkingen tussen Rusland en Europa?

Vladimir Poetin: Weet je, we hebben dingen van een wezenlijke aard, dit is een gemeenschappelijke cultuur. Belangrijke Europese politieke figuren in het recente verleden spraken over de noodzaak om betrekkingen tussen Europa en Rusland te ontwikkelen en wezen erop dat Rusland deel uitmaakt van Europa. En geografisch gezien, wat het meest bruikbare is, in de culturele zin van het woord, is dit in feite één beschaving. Franse leiders spraken over de noodzaak om één ruimte te creëren van Lissabon tot de Oeral. Ik denk, en ik zei dit ook, waarom naar de Oeral? Op Vladivostok. Ik heb het standpunt gehoord van een vooraanstaand Europees politicus, voormalig bondskanselier Helmut Kohl, die zei dat als de Europese cultuur in de toekomst behouden wil blijven en een van de centra van de wereldbeschaving wil blijven, rekening met alle problemen en trends in de ontwikkeling van de wereldbeschaving, dan zouden West-Europa en Rusland natuurlijk samen moeten zijn. Daar kun je het moeilijk mee oneens zijn. We hebben een precies standpunt en dezelfde positie. De huidige situatie is duidelijk abnormaal. We moeten terugkeren naar een positieve agenda. Dit zijn de belangen van Rusland en, ik ben er zeker van, van Europese landen. Het is duidelijk dat de pandemie ook een negatieve rol speelde. Onze handel met de Europese Unie is gedaald, hoewel het een van onze handige handelspartners en economische partners is. Op onze agenda staat de terugkeer naar positieve trends en het opbouwen van handel en economische samenwerking. Daar kun je het moeilijk mee oneens zijn. We hebben een precies standpunt en dezelfde positie. De huidige situatie is duidelijk abnormaal. We moeten terugkeren naar een positieve agenda. Dit zijn de belangen van Rusland en, ik ben er zeker van, van Europese landen. Het is duidelijk dat de pandemie ook een negatieve rol speelde. Onze handel met de Europese Unie is gedaald, hoewel het een van onze handige handelspartners en economische partners is. Op onze agenda staat de terugkeer naar positieve trends en het opbouwen van handel en economische samenwerking. Daar kun je het moeilijk mee oneens zijn. We hebben een precies standpunt en dezelfde positie. De huidige situatie is duidelijk abnormaal. We moeten terugkeren naar een positieve agenda. Dit zijn de belangen van Rusland en, ik ben er zeker van, van Europese landen. Het is duidelijk dat de pandemie ook een negatieve rol speelde. Onze handel met de Europese Unie is gedaald, hoewel het een van onze handige handelspartners en economische partners is. Op onze agenda staat de terugkeer naar positieve trends en het opbouwen van handel en economische samenwerking. Het is duidelijk dat de pandemie ook een negatieve rol speelde. Onze handel met de Europese Unie is gedaald, hoewel het een van onze handige handelspartners en economische partners is. Op onze agenda staat de terugkeer naar positieve trends en het opbouwen van handel en economische samenwerking. Het is duidelijk dat de pandemie ook een negatieve rol speelde. Onze handel met de Europese Unie is gedaald, hoewel het een van onze handige handelspartners en economische partners is. Op onze agenda staat de terugkeer naar positieve trends en het opbouwen van handel en economische samenwerking.

Europa, Rusland zijn in dit opzicht, vanuit economisch oogpunt, absolute natuurlijke partners, en vanuit het oogpunt van de ontwikkeling van wetenschap, technologie, vanuit het oogpunt van ruimtelijke ontwikkeling voor de Europese cultuur, rekening houdend met het feit dat Rusland, een land van Europese cultuur zijn, is nog steeds een beetje – iets meer dan het hele verenigde Europa in termen van grondgebied. De middelen zijn enorm in Rusland, het potentieel is enorm. Nu zal ik niet alles opsommen wat positief is in Europa, wat ook de Russische Federatie ten goede kan komen Hier is maar één ding belangrijk: je moet de dialoog met elkaar eerlijk benaderen. We moeten af ​​van de fobieën uit het verleden, alle problemen die we van de afgelopen hebben geërfd in de interne politieke gebruiken, en in de toekomst kijken.

Hier zijn we klaar voor, we willen dit, en we zullen hiernaar streven. Maar liefde is onmogelijk als het maar van één kant wordt verklaard. Het moet wederzijds zijn.

Kirill Schwab: Hartelijk dank, meneer de president.